donderdag, november 10, 2016

dinsdag, februari 23, 2010

Maandag 22 februari 2010

We zijn in de stadsschouwburg van Groningen. De montageweek is begonnen. Voor het eerst zien we het decor in zijn volle glorie. Het is indrukwekkend, maar wel even wennen na de intieme ruimte van de Machinefabriek.
De kostuums zijn nu ook zo goed als af. Aan weerskanten van het toneel staat over de volle breedte een kledingrek met alle kostuums in plastichoezen. De Frankensteintafels rijden als het goed is zonder een knoop te leggen in de bedrading van de bouwlampen. De hoerenkasten kunnen ook zonder al te veel haperingen naar voren rollen. Klapstuk is het tl-buizen plafond. Het hangt en het moet golven, maar dat gaat nu nog niet zoals het moet, niet op het juiste moment of niet snel genoeg op het juiste moment. Neemt niet weg dat het betoverend is dat de sfeer zo kan veranderen onder de kleur van de lampen, kil wanneer ze wit zijn, warm wanneer ze rood zijn. Het ligt voor de hand, maar het werkt. Andre is erbij en kijkt met trots naar zijn schepping. Deze eerste repetitie in de schouwburg blijft in de middag haken bij de beginscenes. Ze worden steeds herhaald om de cue's zuiver te krijgen, om de posities van de bartafels en de hoerenkasten te bepalen en om de techniek op een lijn te krijgen met de handelingen van de acteurs. Veel gaat nog mis. De kunst is om de stress geen vrij spel te geven.  



Stars shining bright above you
Night breezes seem to whisper "i love you"
Birds singin' in the sycamore trees
Dream a little dream of me

Say nighty-night and kiss me
Just hold me tight and tell me you'll miss me
While I'm alone and blue as can be
Dream a little dream of me




Maria vergelijkt haar leven met een spagaat:
" ...één voet in een sprookje en één voet boven de afgrond".



's Avonds is er in de Machinefabriek een 'Dwarsdiep' gesprek over vrouwenhandel en prostitutie, georganiseerd door het Groninger Forum en het NNT, onder wie Rein Bish (links op de foto). Hanneke Boonstra, hoofdredacteur van de Universiteitskrant leidt het gesprek (midden op de foto). Naast Gonnie Lemckert, 'oma'  van de Stichting Straatmadelief voor drugsprostitutees in Groningen (rechts op de foto) doen ook mee Marja ter Horst, coordinator bestrijding mensenhandel, Jan Smid, inspecteur vreemdelingenrecherche en ik zelf.



Peter Rehwinkel, burgemeester van Groningen, doet de aftrap in een tweegesprek met Hannke Boonstra. Nee, hij is geen voorstander van verplichte sluiting van de prostitutie tussen 4u en 8 u in de ochtend en ja, hij is er wel voor dat de prostitutie in de stad geconcentreerd wordt op één plek, in Nieuwstad. Rehwinkel is vanaf september 2009 burgemeester van Groningen. Hij heeft alle nachten goed geslapen behalve die nacht nadat hij met Gonnie Lemckert was wezen kijken op de tippelzone. Dat was verontrustend. Hoezeer hij gelijk heeft, bleek eerder toen Peter en Klara in een mini-performance uit Elf Minuten vertelden over de drugsprostitie op de Bornholmstraat. Gonnie Lemckert pleit voor een opvanghuis voor de drugsprostitutees. Haken en ogen zitten er vooral in een na-traject, wanneer je de vrouwen van de straat wilt houden. Simpeler is om te proberen de vrouwen tegemoet te komen in hun verslaving. Als ze medicatie krijgen, verdwijnt de noodzaak om zich te prostitueren. Wij hebben er moeite mee dat drugsverslaafde prostitutees zo diep moeten zinken om aan hun gerief te komen. Maar we hebben er geen moeite mee om heel ingewikkeld te doen over simpele oplossingen.


Mariska: .."De Bornholmstraat is makkelijk te vinden bij de Gamma, tegenover de Mercedesgarage. Er komen mannen in dikke dure auto's die vragen of het voor 15 euro kan. Als ik strontziek ben, doe ik het voor 10, 15 euro..."

voor meer foto's:
http://picasaweb.google.nl/noranorabey/ElfMinuten220210?authkey=Gv1sRgCOqHktLP8r2_twE#



Posted by Picasa

zondag, februari 21, 2010

Vrijdag 19 februari 2010



Vandaag is de laatste repetitiedag in de Machinefabriek. Van 10.00u tot 13.00u kan er gerepeteerd worden. Daarna komt de techniek voor de verhuizing van alle decorstukken naar de schouwburg. Bepaalde scenes gaan er als een " italiaantje" doorheen. Sommige cue's worden herhaald om ze strakker te krijgen en omdat ze voor iedereen duidelijk moeten zijn. Wanneer en hoe draaien de hoerenkasten weg. Wanneer en hoe draaien de bartafels weg, zonder in de knoop te raken met de kabels van de gaslampen, waarvan er nu twee zijn onder elke tafel. Er is nog een week te gaan voor de premiere op zondag 28 febr. Vanaf maandag zijn de repetities in de stadsschouwburg. Het lijkt erop dat tot nu toe alles en iedereen redelijk relaxed deze laatste week ingaat. 

Joke jaagt als hoerenmadame Nico drugshoer Klara van de vloer.






Danielle en Ola moeten nog uitvogelen hoe dat moet met het "schoenenpad" in het tweede deel van de voorstelling. Moeten de schoenen op een rij of moeten ze als voetstappen geplaatst. Tijdens de sm scene zal Danielle bovenop de tafels van de ene schoen naar de andere wankelen.  



Het is allemaal theater.
Toch roept de sm scene herinneringen op aan de sm club in Zwolle.
Dat is dan weer de kunst van theater.




voor meer foto's: http://picasaweb.google.nl/noranorabey/ElfMinuten190210?authkey=Gv1sRgCOj1gJr2leTKqwE#