Vrijdag 29 januari 2010

"Verwacht niet te veel vandaag" zegt Ola. "Van de week hebben we al twee keer een doorloop gehad."  Onder leiding van Joke en Danielle wordt er toch flink geoefend op de scene in de club, als de prostitutees zich om de beurt voorstellen, een drankje drinken en naar de afwerkplek gaan. "Attentie, de heren zijn gearriveerd", zegt Joke als Nico de uitbaatster. Daarmee begint een ritueel dat een ritme krijgt van verveling, verleidelijk lachen en draaien met de heupen tot het afgeven aan Joke van het verdiende geld. De bewegingen herhalen zich steeds, in hetzelfde ritme, zonder dat ze altijd synchroon lopen. Ola zegt dat ze hier uren naar kan kijken. Zeker als Malou verdwaasd als Maria het bordeel inkomt en alle bewegingen slowmotion worden, ook de spraak van Maria zelf. Ola ziet al voor zich hoe het ritueel parallel gaat lopen met de vertelling en de juiste muziekkeus van Robert.

OOG TV, de lokale zender van Groningen, komt op bezoek voor een reportage van Beno Hofman. Ola arrangeert de scene waarin Rory als standup-comedian uit zijn dak gaat en Maartje als Ana haar larmoyante verhaal vertelt.

Na de middagpauze wordt er niet meer gerepeteerd. Joke improviseert met het stukje uit Coelho's boek waarin de bibliothecaresse en Maria praten over sex. Joke: " Je wilt weten waar de G-spot zit? Met je vinger ga je een trappetje op en dan links af. En als je je clitoris wilt stimuleren doe je net alsof je een klok in handen hebt". Joke pakt een glas om te demonstreren dat je met je vingers een denkbeeldige tour moet maken van de wijzer 11 naar de wijzer 1 en terug. Ja, net zoals een ruitenwisser.

Het bezoek van gisteren aan de sexclub brengt Ola tot het besluit dat er nu genoeg materiaal is uit de werkelijkheid. Bovendien is die soms zo mistroostig dat je er alleen maar om kunt huilen. De macht moet terug naar de verbeeldingskracht en het voorstellingsvermogen. Vanaf nu wordt er weer gewoon theater gemaakt. En omdat Johanna, die de kostuums bedenkt, er vandaag bij is, kan iedereen op rij gaan staan in zijn of haar kostuum dat al klaar is. Het idee van doorzichtige japonnen is prachtig zeker als de vrouwen de juiste kleur aandoen. Het licht van de bouwlampen doet de rest.

 

Uit het dagboek van Maria:

Mijn hele leven heb ik de liefde begrepen als een vorm van slavernij waar de slaaf mee instemt. Een verkeerde opvatting: waar liefde is kan alleen maar vrijheid zijn. Wie zich helemaal overgeeft, wie zich vrij voelt, heeft het diepste lief. En wie het diepste lief heeft, voelt zich vrij.

Voor meer foto's, zie:
http://picasaweb.google.nl/noranorabey/ElfMinuten290110?authkey=Gv1sRgCLb2oJa-qs3K6wE#
en
http://picasaweb.google.nl/noranorabey/ElfMinuten290110CloseUpS?authkey=Gv1sRgCMvD1rCg5eivpAE#

Donderdag 28 januari 2010

Ria, Ola en ik gaan met twee politiemannen van de vreemdelingenrecherche op stap. Ze heten allebei Jan,  zitten in het mensenhandel bestrijdingsteam van de regiopolitie van Groningen. Regelmatig controleren ze de raamprostitutie en de sexclubs, waaronder ook de massagesalons. Ze proberen vrouwenhandel te onderscheppen en aan te pakken. Ze hebben goed contact met de uitbaters en met de vrouwen en genieten voor zover mogelijk ook hun vertrouwen. Voor het eerste bezoek rijden we zo'n 40 km uit Groningenstad tot we, voor mijn idee, midden op het platteland uitstappen bij de Massagerie, een luxe villa met een "praktijk voor psychisch en fysiek welzijn". In een ruime huiskamer setting, met grote eettafel en lekkere zit- en ligbanken ontmoeten we 6 vrouwen van 21 tot 42 jaar. Ze zijn van te voren ingelicht over ons bezoek en zijn er echt voor gaan zitten om met ons te praten. We hebben geluk want er zijn geen klanten. Als dat wel zo is, worden ze wel opgepiept om naar de bar te komen. Het ritueel daar is bijna altijd hetzelfde. De klant betaalt de huur van de kamer en kiest een van de vrouwen, met wie hij apart bespreekt hoe lang ze wat zullen doen en tegen welk tarief. Dat kan varieren van een body-to-body massage en een aqua-massage tot een verwennerij in een luxe behandeling met een whirlpool en of sauna erbij. De kamers zien er allemaal keurig uit. De vrouwen vertellen dat ze het hier goed hebben. Iedereen heeft wel een "rugzakje" zeggen ze, om aan te geven dat ze allemaal wel een reden hadden om dit werk te gaan doen, maar ze zijn nergens toe gedwongen. Ik geloof ze allemaal op hun lange blonde of zwarte haren en hun uitdagende kleding. De een zegt dat ze het blijft doen zolang ze het leuk vindt. De ander zegt dat ze haar financiele problemen moet oplossen en daarna verder ziet.

De tweede plek waar de Jannen ons brengen, ziet er minder florissant uit. Het is een sexclub, dieper het platteland in. Er ligt verse sneeuw op de lege parkeerplek. In het huis zijn de uitbaatster en twee buitenlandse vrouwen. Geen klanten. De bar is leeg. Het licht gedempt. Troosteloos. De twee vrouwen uit Nigeria en Tsjechie zijn niet echt spraakzaam. De Nigeriaanse zegt dat ze dit werk vreselijk vindt. Maar kan of wil niet vertellen waarom. Wel dat ze uit Amsterdam komt, dat ze beter in zo'n club kan zitten dan een idioot van de straat oppikken en dat ze het geld nodig heeft. Beide vrouwen stralen droefenis uit. We worden er moe en treurig van.

Zondag 24 januari 2010

Ria, Danielle, Klara en ik bezoeken een sm club in Zwolle. De leden komen hier 1x per maand bijeen om met elkaar te spelen. We zijn hartelijk welkom en worden direct op ons gemak gesteld. De club gaat om 3 uur open, daarna mag ik geen foto's meer maken.

In het voorste deel van de club zijn de bar, zitjes en sta-tafels. Bij de ingang is ook een biljarttafel die later dienst doet als knutseleiland, waar de gasten zich verdringen om fournituren, ringetjes, knopen, veters en alllerlei andere attributen waarmee ze kleding, boeien en speeltjes kunnen maken en optuigen. De club loopt gauw vol. Tegen 4 uur zijn er al zo'n 60 mensen. Op een enkeling na allemaal in het zwart gekleed. Sommige vrouwen in korte rokjes en bustieres, sommige mannen in hemden en broeken of rokken van suede of leer. De outfits zijn vaak afgewerkt met koperen of metalen knopen en met vetersluitingen. SM is een "way of living" horen we en zulke bijeenkomsten van gelijkstemden en vrienden onder elkaar zijn een feest.We mogen zo nieuwsgierig zijn als we maar willen. We krijgen op alle vragen antwoord en als er even geen vragen zijn omdat we ogen tekort komen, geven Bob, Geert en anderen ons een stoomcursus. SM is een gevoel, een passie, een leuk spel dat met liefde wordt bedreven en natuurlijk met sex te maken heeft maar in deze club in elk geval niet eindigt in een nummertje. SM is een geaardheid, te vergelijken met homosexualiteit. We leren dat bdsm staat voor bondage, discipline, sadisme en masochisme. De d en de s staan ook voor dominance-submission of kortweg dom en sub. Want bovenal is sm een machtsspel waarbij de een zich vrijwillig overgeeft aan de ander en die ander in vol vertrouwen op zoek gaat naar pijngrenzen die lust opwekken, bij de dom en bij de sub. Toch moeten we geloven dat het allemaal tussen de oren zit. Dat valt niet mee als we mogen zien hoe en waarmee de spelletjes gespeeld worden. Het ware sm-feest speelt zich af in een aparte ruimte achter de bar waar een stuk of 6 toestellen staan. Toeschouwers blijven in een smalle strook aan de voorkant die is afgezet met rood-wit verkeerslint. Ik krijg plaatsvervangend pijn bij het horen van kermende geluiden en bij het zien van blote billen die roder en roder worden van een zweep of een rietje of de klappen met de vlakke hand. De subs, vaak geblinddoekt, hangen weerloos aan ringen en haken. Een dom wikkelt haar sub van top tot teen in touwen totdat hij helemaal ingepakt is en na een aantal zweepslagen een erectie krijgt. Een andere ingepakte en opgehangen sub slingert in de lucht, wordt bewerkt met een radeerwieltje, krijgt knijpers om zijn tepels en glundert als zijn dom aangestoken kerstboomsterretjes heel dichtbij zijn lijf houdt. Meester Geert geeft uitleg over de vele verschillende soorten zwepen. Hij laat ze zien en wrijft liefdevol over het fluweel of het leer. Dat doet hij ook met de bullwhip, een echte stierenzweep uit India die levensgevaarlijk is als je niet weet hoe je die moet gebruiken. De kunst ligt in de beweging van de pols en de berekening van de lengte van de zweep.

Nog meer kunst is te zien in de Japanse bondagepatronen. Een vrouw draagt om haar hals een metalen schakelketting met een echt slot eraan. De sleutel is bij haar dom. Die omwikkelt haar naakte lijf met zwart touw tot ze eruit ziet als een schildpad. Aan de bovenkant van haar rug maakt hij een handvat, zodat hij haar kan optillen wanneer hij wil. Ze flaneert trots naar de bar en terug. Mentaal genot heet dat. Geen idee hoe Ola dat voor elkaar gaat krijgen in de sm-scene in Elf Minuten.

Vrijdag 22 januari 2010

De repetities zijn sinds deze week in de Machinefabriek aan de Bloemstraat. Wat er af is van het decor staat er al, waardoor er nu meer zicht is op de ruimte waarin Elf Minuten zich zal afspelen. Het beweegbare plafond van gekleurde tl-buizen is bijna af. De verrijdbare etalagekasten ook. Kiek en Joshua van de techniek hebben het licht al uitgeprobeerd in de schouwburg. "Het golft goed", zeggen ze. Andre, die het allemaal bedacht heeft en nu nog ziek is, was toch even naar de schouwburg gekomen. Als de tl-buizen een medicijn waren, hadden ze hem direct genezen. Zo blij was hij toen hij zag dat het werkte.

Er staan twee emmers met kunstsneeuw in de repetitieruimte. In de ene emmer zit sneeuw van plastic, in de andere emmer sneeuw van papier. Wat zal het worden? Plastic sneeuw heeft het effect van Anton Pieck. Papiertjes sneeuw ziet er minder zoet uit, zeker wanneer het van grote hoogte naar beneden dwarrelt.

Versie 12 is nog steeds versie 12, maar sommige scenes, zoals die in het begin, zijn omgewisseld.

Repetities:

Scene wanneer Maria en Ralf de grens van pijn en genot verkennen, de anderen in extase raken en Maria en Ralf tenslotte alleen achterblijven. Het wordt een cruciale scene.

Scene wanneer Mariska haar verhaal vertelt over drugs en goedkope sex, over een klant die zijn boksbeugel in haar gezicht duwt omdat ze het nooit zonder een condoom wil doen.

Liedjes en bijhorende choreografie. Voor de beginscene is de keus: "Sympathy is what you need my friend"

of  " Heaven, I'm in heaven".

Het vlees is triest na de fellatie.

Na stand negenenzestig is het vlees triest.

Is het genot niet meer dan zand? Komt niets meer

na die duizeling? Slechts wachten op

een volgend spasme, een volgend genot,

zo diep in ogenschijn, maar oppervlakkig

in de elektriciteit van de minuut?

In je herinnering vergaat reeds het orgasme

en slijm

stroomt langzaam uit je leven weg.

Carlos Drummond de Andrade

Vrijdag 15 januari 2010

Alexandra is jarig.

Er is taart en er zijn cadeautjes in Coelhostijl

We zijn toe aan Versie 12. 83 bladzijden. De repetitie concentreert zich op de waargebeurde verhalen van Saba en Mariska die via vrouwenhandel in de prostitutie terecht zijn gekomen. Hun verhalen worden doorsneden met op- en aanmerkingen, al dan niet vrijblijvend, van standup-comedian Rory. Tijdens of tussen de scenes in zingt Maartje een opera-aria en "cheek tot cheek".  Ze kan de bloedstollende tonen van de opera laten schuren tegen de frivoliteit van Ginger Rogers om in tranen te eindigen. Malou doet de scene waarin Maria twijfelt of ze de prostitutie ingaat. "Wat moet ik doen? Wat moet ik doen?" Het ongeregisseerde antwoord komt van Joke. Als bordeelhouder annex hoerenmadame herhaalt ze een paar algemene tips: "Kreun op het moment dat hij klaarkomt" en "Wordt niet verliefd".  

Ik heet Saba. Ik ben 32 jaar oud

Heaven...I'm in heaven

And my heart beats so that I can hardly speak.

And I seem to find the happiness I seek,

When we're out together dancing cheek to cheek.

Verleidingskunst staat voor concurrentie staat voor vechten. Rory, naast Peter de enige man in Elf Minuten, proeft vandaag voor het eerst wat het is om klant te zijn in de hoerenkast.

Joke zoekt nog naar een manier om de dubbelrol van Nico de hoerenmadame en Annie de prostituee aannemelijk te maken. Ze komt heel dichtbij als ze haar zakelijke outfit uitdoet, zich door de meisjes laat helpen om de huiskleren van Annie aan te doen en ondertussen nonchalant vertelt hoe ze in het vak terecht is gekomen.

Denken over prostitutie. Dat doen we aan het eind van de middag met drie vrouwen die vroeger werkten in een massagesalon. Voor de onnozelen onder ons: dat is een verkapt bordeel alwaar de klanten normaliter niet met de vrouwen naar bed gaan, maar zich wel via bijv. toplessmassage of body to bodymassage of aquamassage tot een hoogtepunt laten brengen. C. had aanvankelijk een romantisch beeld van de prostititutie en ze was nieuwsgierig genoeg om het allemaal zelf te gaan ondervinden. In de massagesalon leerde ze M. en D. kennen met wie ze nog bevriend is. Onder elkaar kunnen ze praten, lachen en huilen om hun herinneringen. Met anderen praten ze er nooit over. Het is bijzonder dat ze dat nu wel met ons willen doen. Ze zijn gezwicht voor de gedachte dat mensen die naar Elf Minuten komen kijken na afloop misschien anders gaan denken over prosititutie. Bijvoorbeeld dat het waar is wat Karina Schaapman beweert dat hoerenlopen niet normaal is en dat prostituees zelden of nooit vrijwillig in het vak zitten. C.M. en D. weten waar ze over praten. Alle drie waren ze al in meer of mindere mate psychisch beschadigd toen ze naar de massagesalon gingen. Het beeld dat ze van mannen hadden is er slechter op geworden. Een paar uitspraken: "Mannen zijn uit op macht". " Het zijn allemaal viespeuken". " Prostitutie is een misdaad". "Prostituees worden constant verkracht". "Een happy hooker bestaat niet". Prostitutie is in Nederland gelegaliseerd, maar M. zou het liefst zien dat het verboden wordt. In een beschaafde wereld leren we dat onze driften en impulsen onder controle moeten houden. Waarom tolereren we het dan dat een man zich gaat uitleven bij de hoeren als hij geil is?

Alle drie vrouwen konden na 3 tot 5 jaar stoppen met hun sexwerk. De een werd letterlijk misselijk van een piemel en een anus en de ander kon niet meer tegen alle opmerkingen over tieten en kontjes. "Oninteressant gelul". Het stoppen is voor de een moeilijker dan voor de ander, omdat je denkt dat je het vele geld dat je verdient niet meer kan missen. Bij deze vrouwen speelde vooral dat ze zichzelf weer bij elkaar konden rapen. Het werk in de massagesalon heeft hen getekend. "Mijn sexualiteit is heel erg veranderd, ik kan mijzelf niet zo goed overgeven", zegt C. Ze heeft nu wel een extra antenne gekregen waarmee ze "foute mannen" goed kan inschatten.

Vrijdag 8 januari 2010

Klara was jarig gisteren en trakteert vandaag op een appeltaartje.

Versie 11. 74 bladzijden De vorige versies zijn aangevuld met een voorproloog en extra teksten voor Saba en Ana. Nieuw zijn ook de politieberichten bijv. over een man die in acht jaar twee miljoen euro verdiend heeft aan een vrouw die hij liet prostitueren.

Op de speelvloer in de Noorderkerk liggen in een patroon verspreid over de vloer veel paren schoenen met pump- en naaldhakken. Klara, Danielle, Isabel, Esmee en Maartje spelen de hoer. Standup Comedian Rory, de enige man achter de Frankensteintafels, is verteller en commentator. Ze improviseren met een choreografie: gelijktijdig alle handen op tafel, het hoofd bewegen van links naar rechts, hand onder de kin, 1 keer tokkelen met de rechterhand, elkaar iets toefluisteren, omdraaien en terug. Het ziet er uitdagend uit. Als de middelste hoer op de tafel kruipt, langzaam naar voren kronkelt en heupwiegend wegloopt is de verleiding compleet. Een regisseur is niet meer nodig, zegt Ola als ze na een uur binnenkomt en ziet wat er allemaal geimproviseerd is in haar afwezigheid. Dat is maar schijn natuurlijk. Er is in de afgelopen dagen wel verdomd goed gewerkt en er ligt mooi materiaal dat met de improvisaties is verkregen.

Zonder blinddoek toch blind zijn. Dat gebeurt in de blinddoekscene wanneer Maria en Ralf elkaar met de ogen dicht betasten om de overgave completer en intenser te maken. En als de sensualiteit naar zijn hoogtepunt gaat, zuchten en kreunen de andere hoeren mee, omdat zij meer dan wie ook weten dat liefde en sex gescheiden werelden zijn. Als ze het goed doen, zullen ze het publiek geil maken. dan wordt de hele zaal een groot bordeel. " Prostivatsjek" lispelt de Tsjechische Klara in haar eigen taal als de clitoris ter sprake komt.

Repetitie van de SM scene. Peter laat zich als Ralf slaan door de vrouwen. Hij heeft kruisjes op zijn lichaam gemaakt waar ze zich mogen uitleven met de naaldhakken van hun schoenen of met zweepjes en plankjes.

De eindscene krijgt vorm. Klara de drugshoer blijft alleen achter met haar mondharmonium.

Voor meer foto's zie: http://picasaweb.google.nl/noranorabey/ElfMinuten080110?authkey=Gv1sRgCPTjypylhMzTmQE#